اين زندگی مجال به عاشق نمی دهد
جز فرصت زوال به عاشق نمی دهد
هنگام سهم بندی خوبی زندگی
يک درصد احتمال به عاشق نمی دهد
در فکر يک سفر به ديار توام ولی
انديشه ها که بال به عاشق نمی دهد
اين روزها خساست اين شهر غربتی
يک پلک هم خيال به عاشق نمی دهد
شايد حضور گرم تو بار آورم کند
اين نامه ها که حال به عاشق نمی دهد
گفتی چرا اسير غم زندگی شدم
چون فرصت سوال به عاشق نمی دهد
فرزند شعر حافظم و پير سرنوشت
معشوقه را که فال به عاشق نمی دهد حامد نوردی
چه غربت گریزی چه مهمان نوازی
چه زیباست با چشمت آیینه بازی
تو آغاز و انجام یک شعر نابی
خوشا با خیال تو تصویر سازی
سرانجام در آتش چشم هایت
مرا می نشانی مرا می گدازی
تو را ذره ای ذره ای می سرایم
مرا زخمه ای زخمه ای می نوازی
دلم را زمانی ست می آزمایی
از این دست آتش از این دست بازی
دمیده ست از خط پیشانی تو
خدایی ترین جلوه بی نیازی
چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه اشکها که درگلو رسوب شد نیامدی
خلیل اتشین سخن تبر به دوش بت شکن
خدای مادوباره سنگ وچوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم ودلشکسته ایم نه
برای عده ای ولی چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را درانتظار جمعه ام
دوباره صبح ظهرنه غروب شد نیامدی
مهدی جهاندار
رباب طاهري- متولد1363- آذرشهر- ديپلم
از اين به بعد مرا راهي سفر بکشيد...
مرا غريبه بدانيد و در به در بکشيد
و غربتم را از من بزرگتر بکشيد
دو چشم، يک پا، يک دست، يک دهان و سپس
به روي شانه ي من بي شمار سر بکشيد
اگر چه سبزم حتي اگر بلند و قطور
به پاي قامت چوبين من، تبر بکشيد
و سرزمين مرا از شمال غرب وطن
درست تا لب درياچه ي خزر بکشيد
چنين که حرف مرا هيچ کس نمي فهمد
تمام مردم را گنگ و کور و کر بکشيد
بس است اين همه پا بند شهرتان بودن
از اين به بعد مرا راهي سفر بکشيد
سفر نه، زخم مفصّل ـ جراحت مشروح ـ
اگر که تاب نداريد مختصر بکشيد
به ابرها دل بستن همين قدر کافي است
از آسمان سهمم را همين قدر بکشيد
در اين کوير در اين جرعه جرعه خشکيدن
مرا به آب شباهت دهيد و سر بکشيد
دنیا پر از سگ است جهان سر به سر سگی ست
غیر از وفــا تـــمام صفات بشــر سگی ست!
لبخند و نان به سفره ی امشب نمی رسد
پایــان ماه آمد و خــلق پدر سگی ست
از بوی دود و آهن و گِل مست می شود
در سرزمین من عرق کارگر سگی ست
جنــگ و جــنون و زلــزله؛ مــرگ و گرســنگی
اخبار يك ، سه ، چار، دو ،تهران، خبر سگی ست
آهنگ سگ ترانه ی سگ گوشهای سگ
این روزها سلیقه ی اهل هنر سگی ست
بار کج نگاه شما بر دلم بس است
باور کنید زندگی باربر سگی ست
آدم بیا و از سر خــط آفــریده شو!
دیگر لباس تو به تن هر پدر سگی ست...
مریم جعفری آذرمانی
محمدعلی پورشیخ علی.
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونان که بایدند
نه باید ها...
مثل همیشه آخر حرفم
و حرف آخرم را
با بغض می خورم
عمری است
لبخند های لاغر خود را
در دل ذخیره می کنم :
باشد برای روز مبادا !
اما
در صفحه های تقویم
روزی به نام روز مبادا نیست
آن روز هر چه باشد
روزی شبیه دیروز
روزی شبیه فردا
روزی درست مثل همین روزهای ماست
اما کسی چه می داند ؟
شاید
امروز نیز روز مبادا باشد !
* * *
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه باید ها...
هر روز بی تو
روز مبادا است !
قيصرامين پور
برای اوکه با بهاررفت و بهار بی اوبازامد .
اه مادر ......... نمی دانی چقدر دلتنگم
سالهاست بی تو بار تنهایی خویش را بر دوش می کشم .
عمریست درفراق تو خاموشم وسکوتم دردم رافریاد می کند . مهتاب هم بی تو از اسمانم کوچیده
شب همسفر چشمان خسته ام شده وقتی از تو می نویسم دلم می گیرد ودر پس پرده ی اشک تو راجستجو می کنم . این روزها تنها یاد تو است که مرازنده نگه می دارد.
اه مادر مادر مادر............
گمان نمي کنم اين دست ها به هم برسند
دو دل شکسته ي در انزوا به هم برسند
ضريح و نذر رها کن ،بعيد مي دانم
دو دست دور به زور دعا به هم برسند
کدام دست رسيده به دست دلخواهش
که دست هاي پراز زخم ما به هم برسند
شکوه عشق به زير سؤال خواهد رفت
وگرنه مي شود آسان دوتا به هم برسند
فلک نجيب نشسته است وموذيانه به فکر
که پيش چشم من آن دو چرا به هم برسند
نشاني ده بالا به يادمان باشد
مگر دو دور در آن دورها به هم برسند
محمد رضا رستم پور- ايلام